رعایت حقوق کودکان؛ حقیقت جدایی‌ناپذیر زندگی
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۱۹۴۰
کودکان، پاک‌ترین قلب‌ها را دارند و روح لطیف آنها در دوران کودکی رشد می‌یابد تا برای زندگی بزرگسالی آماده شوند، کودکان در رشد و بالندگی خود دخالتی ندارند و خانواده و جامعه باید زمینه رشد آنها را فراهم کند، لذا می‌طلبد که حقوق آنها در تمام موارد مورد توجه قرار گیرد تا شاهد بالندگی آنها در آینده باشیم.
به گزارش خبرنگار ایمنا، روز کودک مصادف با شانزدهم مهرماه است که به افتخار کودکان و به منظور یادآوری حقوق آنها برگزار می‌شود تا بهانه‌ای باشد برای فراهم‌سازی شرایطی که روح کودکان از مصائب زندگی بزرگسالی در امان بماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صاحبان روح لطیف کودکانه، حساس‌ترین قشر جامعه هستند که تمام ابعاد زندگی آنها به تصمیمات بزرگسالان از جمله ازدواج، طلاق، جنگ، حوادث طبیعی یا خشونت وابسته است و با وجود پیشرفت‌های حاصل شده طی دهه‌های اخیر، هنوز میلیون‌ها کودک در بعضی نقاط جهان بدون بهره‌مندی از حقوق اولیه خود زندگی می‌کنند.
تمام کودکان حقوق یکسانی دارند و باید بدون توجه به نژاد، قومیت، ملیت و گرایش جنسی دسترسی یکسان به آموزش داشته باشند، آنها حق دارند نظرات و عقاید خود را آزادانه بیان کنند و دیدگاه کودکان باید در تمام امور مربوط به آنها در نظر گرفته شود.
همچنین طبق قانون، کودکان حق حیات و رشد دارند و باید به تمام امکانات نظیر آموزش برای آنها فراهم باشد و در هر تصمیم‌گیری در مورد کودکان باید صلاح‌دید و منافع کودکان بیشتر از مسائل دیگر در مرکز توجه قرار داشته باشد.
خاطرات دوران کودکی، رویاهایی است که بعد از بیدار شدن در ذهن باقی می‌ماند و حقیقتی جدایی‌ناپذیر از زندگی تمام افراد است، با مرور خاطرات کودکانه در گوشه‌ای از ذهن، فرد برای چند ثانیه از دنیای امروز خود به دورانی مملو از احساس سفر می‌کند و چه بهتر که در این دوران جز آرامش و لبخند، هیچ چیز وجود نداشته باشد.
مریم شعبان، مدیر گروه جامعه‌شناسی کودک در کرسی یونسکو دانشگاه تهران، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: تلاش برای جذب توجه عمومی و حمایت از قشر کودک بعد از جنگ جهانی دوم به فعالان این حوزه نشان داد که تعیین یک نقطه زمانی می‌تواند کنشگری در حوزه کودک را تقویت کند و انتخاب روزی برای کودکان در تاریخ شانزدهم مهرماه توسط سیاست‌گذاران از قدرت‌های معین سرچشمه می‌گیرد.
وی با تاکید بر تقلیل حقوق کودک به امور قانونی، می‌افزاید: مواد قانونی مرتبط با وضعیت کودکان بخشی از حقوق کودک است و حقوق کودک در معنی عام، تمام حقوق کودک در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و صحبت از حقوق کودک، موضوعی اجتماعی و فرهنگی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
رئیس گروه جامعه‌شناسی کودکی در انجمن علمی حقوق کودک ایران تصریح می‌کند: حقوق کودک در سطح جهانی در ۵۴ ماده در نظر گرفته می‌شود و شامل همه جنبه‌های زندگی یک کودک است، لذا طیفی گسترده از حقوقی از جمله زیستی بیولوژیکی، سلامت و بهداشت، امنیت، آزادی، احترام، خانواده، تحصیل و آموزش، تربیت و جامعه‌پذیری، زبان و مذهب، ملیت و هویت را در بر می‌گیرد.
خانواده مهم‌ترین بستر حمایت و تحقق حقوق کودکوی با بیان اینکه خانواده مهم‌ترین و اولین بستر حمایت از کودک و تحقق حقوق کودک است و نهاد خانواده بنیادی‌ترین ساختار برای قشر کودک محسوب می‌شود، اضافه می‌کند: چیستی و چگونگی حقوق کودک نسبی است، تعریف و تعیین ماهیت هر یک از مواد حقوق کودک به بسترهای اجتماعی و فرهنگی یک جامعه وابسته است و از همین رو نمی‌توان حقوق کودک را از زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه جدا کرد و حقوق کودک از جامعه‌ای به جامعه دیگر و از یک دوره زمانی به دوره دیگر متفاوت است.
شعبان با اشاره به دلایل ضعف اجرای حقوق کودک در بعضی موارد تصریح می‌کند: از مهم‌ترین دلایل ضعف اجرای حقوق کودک، نبود سیاست‌گذاران و مدیران متخصص در حوزه کودک، مسائل کودک و حقوق کودک است که به دنبال آن گاهی با ضعف ساختارها و نهادهای اجرایی مرتبط با کودکان روبه‌رو می‌شویم.
وی خاطرنشان می‌کند: مهم‌ترین شیوه احقاق حقوق از جمله حقوق کودکان، مطالبه آن است و به دلیل ناآگاهی، کودکان امکان مطالبه جدی و مستمر حقوق خود را ندارند و آسیب‌پذیرترین قشر یک جامعه هستند و مهم‌ترین راهکار برای رعایت حقوق کودک در یک جامعه، آگاهی‌بخشی از حقوق کودک برای خانواده‌ها و کودکان است.
نرگس عطریان، متخصص حوزه مطالعات فرهنگی و علوم رفتاری، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به اینکه شاد بودن در دوران کودکی از حقوق اصلی کودک است، اظهار می‌کند: بازی کردن و شاد بودن کودکان مهم‌ترین عامل رشد آنها است، یکی از ویژگی‌های شاد بودن مسری بودن آن است و شادی والدین به فرزند و شادی فرزند به والدین سرایت می‌کند.
وی می‌افزاید: شاد زیستن هنری است که می‌تواند به دیگران سرایت کند و در عین حال قابل آموزش است که افراد به راحتی می‌توانند به فرزندان خود آموزش دهند که چگونه بانشاط زندگی کنند، شاد بودن در دوره کودکی لازمه دستیابی موفقیت‌ها در دوره بزرگسالی است و یکی از کم‌هزینه‌ترین و آسان‌ترین راهکارهایی است که خانواده برای ادای حقوق فرزند می‌تواند فراهم کند.
این متخصص حوزه مطالعات فرهنگی و علوم رفتاری با اشاره به اینکه شادی بر همه مراحل رشد یک کودک تأثیر می‌گذارد، تصریح می‌کند: دنیای کودکی شخص، مجزا از بزرگسالی او نیست، کم بودن شادی دوران کودکی در دوره بزرگسالی مؤثر است و به طور معمول، این گروه از کودکان در بزرگسالی افرادی دارای اضطراب، خلق و خوی نامساعد و بداخلاق خواهند بود.
وی با تاکید بر اینکه انجام بازی‌های شاد می‌تواند دنیای طبیعت را برای کودکان کشف کند، می‌گوید: برخی خانواده‌ها تنها به جنبه رشد جسمانی فرزند توجه می‌کنند در حالی که مبرهن است که رشد روحی و روانی کودکان مهم‌تر از رشد جسمانی آنها است و در این صورت است که یکی از مهم‌ترین حقوق کودکان محقق می‌شود.
عطریان با بیان اینکه فرزندان بزرگترین نعمت زندگی هستند، ادامه می‌دهد: شادی هیجانی فرهنگی است و فرهنگ‌های تخلیه هیجان باید به کودکان آموخته شود، حلقه شادی کودک را والدین تکمیل می‌کنند و کودک به اقتضای سن خود بازی و شادی را دوست دارد و به عنوان بخش بزرگی از حقوق کودک باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
وی خاطرنشان می‌کند: رفت و آمد با افراد دارای روحیه شاد باعث کاهش افسردگی بین فرزندان می‌شود و کسب موفقیت و حس قدرت حل مسئله و قوی بودن در کودک ایجاد کننده نشاط است و از سویی ناکامی باعث کاهش شادی کودک می‌شود. باید اجازه تلاش به کودک داده شود و بعد از کسب موفقیت او را تشویق کنند تا از موفق بودن خود لذت ببرد.
نوید بابایی، دکترای حقوق بین‌الملل کودک، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه احترام و تضمین حقوق کودک، لازمه احترام به کرامت انسانی او است، اظهار می‌کند: کودک در جامعه به عنوان مهجور شناخته می‌شود و نیازمند حمایت است، حمایتی از جانب والدین، معلم و تمام افرادی که با او در ارتباط هستند، با این حمایت‌های به جا و درست است که شخصیت فکری و روحی کودک به درستی شکل می‌گیرد و او را در آینده به فردی کارآمد تبدیل می‌کند.
وی می‌افزاید: پدر و مادری که کنترل‌گرا هستند و مدل تربیتی آنها رفتارگرایی است، نمی‌توانند حامیان خوبی برای حقوق کودک خود باشند، چراکه رفتارگرایی مطلق، مبتنی بر تنبیه و تشویق و خلاف کرامت انسانی کودک است.
این دکترای حقوق بین‌الملل تصریح کرد: سبک تربیتی کارآمد است که در کنار تنبیه و تشویق، تفکر، انتخاب و احساس کودک را به رسمیت بشناسد و در این صورت است که نه تنها به رسمیت شناختن کودک باعث سست شدن بنیان خانواده نمی‌شود، بلکه به تحکیم پایه‌های خانواده و رشد فکری و احساسی کودک نیز کمک شایانی خواهد کرد.
وی اضافه می‌کند: کودک مطالبه‌گر، کودکی صاحب عزت نفس است و این عزت نفس، خود بالاترین ضامن نهادینه شدن اخلاق در کودک خواهد بود و مواردی مانند جرم‌انگاری، کودک‌آزاری در برخی خانواده‌ها، سلب حضانت، تکلیف والدین به تربیت صحیح کودکان و مداخلات اورژانس اجتماعی همگی در راستای شناسایی حقوق و کرامت انسانی کودک در خانواده است.
بابایی می‌گوید: به رسمیت شناختن ارزش کودک از طریق حقوق، نافی ارزش‌های خانواده نیست و ارزش‌های خانواده نیز مانعی در شناسایی و تحقق حقوق کودک نخواهد بود، بلکه این دو یکدیگر را تکمیل خواهند کرد و رعایت و حفظ حقوق کودک به تحکیم بنیان خانواده کمک می‌کند.
وی خاطرنشان می‌کند: بخشی از حقوق کودک در قالب حق بر تربیت، مسئولیت‌هایی است که کودک در برابر والدین دارد و باید انجام دهد تا افزون بر رعایت حقوق کودک، حقوق والدین نیز رعایت شود، در این صورت است که کودک و خانواده به حقوق خود دست می‌یابند و بنیان خانواده نیز حفظ می‌شود.
سعید رحیمی، روانشناس کودک، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: از لحاظ روان‌شناختی، دوران کودکی را از ابتدای تولد تا پایان ۱۸ سالگی در نظر می‌گیریم؛ لذا مهم است که در تمام سنین کودکی حقوق و نیازهای کودک در تمام زمینه‌ها از جمله عاطفی، فرهنگی، روحی، خانوادگی و… مورد توجه قرار گیرد و به طور ویژه به آن پرداخته شود، زیرا کودکان آینده‌سازان کشور هستند و باید با جسم و روحی سالم پرورش یابند.
وی می‌افزاید: کودکان نیازهای عاطفی، هیجانی، اجتماعی و نیازهای بین فردی و شناختی دارند که از ابتدا و از سنین پیش‌دبستانی باید مورد توجه قرار گیرد، اما آن‌طور که باید نیروی ورزیده‌ای در مجموعه تربیتی نهاد پیش‌دبستانی تربیت نشده است.
این روانشناس کودک با اشاره به حساسیت تربیت در شش سال اول کودکی، تصریح می‌کند: تربیت کودکان در شش سال ابتدایی زندگی آنها، حساس‌تر و مهم‌تر است و از آن به عنوان دوران طلایی رشد یاد می‌شود، تحول، رشد و شکل‌گیری شخصیت در این سنین بسیار حائز اهمیت است و مجموعه تربیتی کودکان باید با نگاهی حرفه‌ای به کودکان نگاه کنند تا حقوق کودک حفظ و رعایت شود.
وی با اشاره به دلیل حساسیت تربیت کودکان در سنین شش سال ابتدایی، ادامه داد: اهمیت تربیت کودکان در سنین شش سال ابتدایی به دلیل انعطاف‌پذیری سلول‌های مغزی کودکان در این سنین و بالا بودن قدرت یادگیری و فراگیری است؛ بنابراین باید موضوعات یادگیری را متناسب با ویژگی‌های کودکان آماده و مربیان متخصص به خصوص مادران آگاه را برای تربیت کودکان تربیت کرد.
کد خبر 693857منبع: ایمنا
کلیدواژه: کودکان کودکان کار کودکان اوتیسمی کودک شهر دوستدار کودک حقوق کودک جشنواره كودك کودک آزاری روز کودک تاریخ روز کودک در ایران برنامه های روز کودک در ایران پیام روز کودک پیامک روز کودک روز کودک مبارک حقوق کودکان کار انجمن حمایت از حقوق کودکان حقوق کودکان دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک احقاق حقوق کودکان پیمان نامه حقوق کودک پیمان نامه جهانی حقوق کودک توجه به حقوق کودکان حامیان حقوق کودک فعال حقوق کودکان خانواده و حقوق کودک تربیت کودک تربیت کودکان رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک سازمان تعلیم و تربیت کودک لزوم تربیت کودک نحوه تربیت کودک شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مورد توجه قرار گیرد تربیت کودکان شش سال ابتدایی کرامت انسانی حقوق کودک بخشی از حقوق حقوق کودک حقوق کودک حقوق کودکان دوران کودکی شاد بودن مهم ترین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۱۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دومینوی آسیب
علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.
به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای مجازی قرار می‌دهند.
علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش
ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آنها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آنها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.
اهمیت فراوان اولین واکنش والدین
این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.
پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان
از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:
۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.
۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.
۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.
۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.
۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.
۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.
۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.
۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آنها ایجاد کند.
راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش
۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آنها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.
۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.
۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.
۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.
۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.
۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگسالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.
۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.
۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم.
انتهای پیام
افزایش حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی در ۱۴۰۳ کی اعمال می‌شود؟